Türkiye'deki beyin göçü ve nitelikli insan kaybı sorunu artık ülkenin akademik ve entelektüel pınarını kurutulmuş, ülkeyi kalındıracak öğretmenleri, mühendisleri ve doktorları ülkeyi beyin göçüne gittiği için ülkenin sorunları çözülememektedir. Ülkenin iyi eğitim almış gençlerinin yurtdışına yönelmesinin ardında ekonomik zorluklar, yetersiz maaşlar ve akademik özgürlük eksiklikleri yer alıyor. Aileler, çocuklarını eğitim için yurt dışına göndermek zorunda kalırken, bu durum Türkiye'nin emek verdiği insan kaynağının başka ülkeler tarafından bedelsiz bir şekilde kazanılması anlamına geliyor. Genelde kendine yurtdışında gelecek arayan gençlerin en temel özellikleri, soyut düşünme yeteneği olan sorgulama, olaylara eleştirel gözle bakabilme becerisini kazanmış, yaşadığı topluma ve dünyayı, tarih ve kültürel değerleri anlamış, farkındalığı yüksek, düşüncelerini özgürce ifade edebilen, insani duyguları gelişmiş, farklı düşüncelere saygılı, bir kaç dil bilen, yazma ve kendini ifade etme becerileri gelişmiş, tek başına ve birlikte çalışma yeteneğine sahip insanlardır. Ülkenin ve üniversitelerin bu denli çok yönlü ve evrensel değeri kazanmış analiz etme beceri ve yetkinliğe sahip gençleri öğrenme süresinde fark edip ülkede tutmak için ortam yaratma projesi ve amacı olması gerekir. Bu arada üniversitelilerde istihdam edilecek çok sayıda yetenekli bilim insanı adayları üniversiteleri tercih etmedikleri görülmektedir. Bu durum, Türkiye'nin bilimsel kapasitesini zayıflatmakta ve gelecekteki yenilikçi projelerin önünü tıkamaktadır. Üniversiteler, gençlerin potansiyellerini burada değerlendirebileceği ortamlar yaratmak zorundadır. Bunun için hükümetin ve üniversitelerin işbirliğiyle, liyakat ve özgürlüğe dayalı bir sistem kurulması gerekmektedir. Sonuç olarak, üniversitelerdeki sorunlar yalnızca eğitimle ilgili değildir. Halen üniversitelerin elinden olan kendi kadrolarını oluşturmada, siyasi kaygıların ötesinde nitelikli potansiyel araştırma yapacak gençleri havuzlarına kazandırmalıdırlar. Üniversite üst yönetim, senatolar, fakülteler öğretim üyeleri, görevlileri ve öğrenciler nasıl daha iyi üniversite ortamı oluşturabiliriz, nasıl daha iyi eğitim görmüş öğrencileri üniversiteye kazandırırız ve bunların ülkenin gelişiminde nasıl değerlendiririz-i planlayan, konuşan ve hedef koyan bir anlayışa sahip olunması gerekir. Üniversitenin en üst düzeyde bilime, akademik bilinç ve entelektüel yapıya sahip özelliği nedeniyle kendine has özerkliği ve özgürlüğüne saygı duyup ülkenin gelişimine katkı sunması beklenilmeli.